کودکان چون ظریف هستند و تمام ساختارهای بدنشان تا سنین خاصی همچنان ظریف باقی میماند، برای همین باید با دقت مراقب سلامتی آنها بود. در این میان، دندانهای کودک از اهمیت فوقالعاده زیادی برخوردار هستند. آنها دندان های شیری دارند و برای مدت زیادی از این دندان ها استفاده میکنند. نحوه نگهداری و مراقبت از دندان های شیری در سنین کودکی، تاثیر بسیار زیادی روی رویش دندان های دائمی میگذارد. برای همین کودکان باید به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنند تا مشکلات مربوط به دندانهای آنها برطرف شود. و برای داشتن دندان های دائمی سالم و خوشفرم آماده شوند. اگر مشکلات خاصی مثل کج بودن دندان یا عدم هماهنگی در تراز دندانهای کودک شما وجود دارد، دندانپزشک به احتمال زیاد کودک شما را به یک متخصص ارتودنسی دندان کودکان ارجاع میدهد. تا تمام ملاحضات ارتودنسی دندان در خصوص او در نظر گرفته شود.
متخصص ارتودنسی با دانش عمیقی که از مشکلات ظاهری و عدم هماهنگی دندان ها دارد، بهترین دندانپزشکی است که میتواند لبخندی زیبا و رضایت بخش را برای بیماران و مخصوصا کودکان به ارمغان بیاورد. این متخصصان با استفاده از ابزارهای زیر به اصطلاح بدشکلی های دندان و فک میپردازند:
همانطور که در ابتدا نیز ذکر شد، کودک باید بطور مرتب و منظم به نزد دندانپزشک مراجعه کند. اگر مشکل خاصی متوجه دندان های فرزندتان بود که فراتر از دانش دندانپزشک است، او کودک شما را به متخصص ارتودنسی ارجاع میدهد. اما انجمن ارتودنتیست ها و انجمن دندانپزشکی آمریکا توصیه میکنند که همه کودکان بهتر است از سن هفت سالگی توسط متخصصان ارتودنسی مورد ارزیابی قرار بگیرند، تا مشکلات احتمالی دندانهای آنها تشخیص داده شده و درمان شود.
دلیل شروع ارزیابی و درمان ارتودنسی کودکان از سن هفت سالگی به این خاطر است که، بیشتر مشکلات جزئی و ظریف مربوط به رشد فک و دندان ها حدودا از این سنین آغاز میشود. بیشتر بچهها درمان فعال ارتودنسی را بین سنین نه تا چهارده سالگی شروع میکنند. ارتودنتیست ها توصیه میکنند در حالی که فرزند شما هنوز در حال رشد است، مشکلات دندانی آن ها را اصلاح کنید. زیرا پس از به اتمام رسیدن سن رشد و بالغ شدن آن ها، پروسه های درمانی ارتودنسی ممکن است طولانی تر و پرهزینه تر باشد.
زمانی که کودکی واقعا نیز به پروسه ارتودنسی دارد، سن و سال مراجعه، ملاک و معیار قرار نمیگیرد. برنامه درمانی بستگی به نیازهای کودک دارد، و از یک کودک به کودک دیگر متغییر است. به عنوان مثال، بچههایی که شکاف کام و لب دارند باید قبل از رویش اولین دندانهای دائمیشان با کمک تجهیزات ارتودنسی مخصوص تحت درمان قرار بگیرند.
بچههای دیگر ممکن است از ابتدای سن شش یا هفت سالگی درحالی که تمام دندان های شیری خود را از دست نداده اند تحت درمان ارتودنسی قرار بگیرند. هدف از درمان زودرس در این سنین جلوگیری از بروز مشکلات بیشتر در آینده است. کلیه این درمان ها شرایط بهتری را برای بیرون آمدن و رشد دندان های دائمی ایجاد میکند. بیشتر کودکانی که به درمان ارتودنسی اولیه احتیاج دارند، بعدها برای تکمیل روند تراز دندان ها و فک خود، به بریس یا اقدامات اضافی دگیری نیز نیاز دارند. اما اگر درمان در مراحل اولیه و به موقع انجام شود، ممکن است اقدامات اضافی در آینده به میزان قابل توجهی کمتر است.
نمیتوان گفت که استفاده از این ابزار دردناک است. بهتر است به جای “درد” از واژه احساس ناراحتی استفاده کنیم. حتی اگر شما به عنوان بزرگسال از این ابزار ارتودنسی استفاده کنید در چند روز ابتدایی ممکن است احساس ناخوشایندی داشته باشید، که به مرور زمان اثری از آن باقی نخواهد ماند. به طور مشابه کودکانی که از بریس ها استفاده میکنند، ممکن است هنگام نصب و تنظیم بریس، رابر باند و هدگیر و یا هر وسیله جدید دیگری کمی ناراحتی را تجربه و احساس کنند.
بله برخی از افراد نسبت به بعضی از فلزات مانند نیکل حساسیت دارند. وقتی این اتفاق بیافتد، می توان به جای فلزی که به آن حساسیت وجود دارد از مواد دیگری استفاده کرد. برخی از کودکان ممکن است نسبت به دستکشهای لاتکس که توسط ارتودنتیست و دستیارانش استفاده می شوند، حساسیت داشته باشند. اگر فرزند شما به لاتکس حساسیت دارد، به دندانپزشک خود بگویید تا از دستکش غیر لاتکس دار استفاده کنند.
بریس ها گاهی اوقات میتوانند لثه کودک را تحریک کنند و باعث تورم لثه ها در این حالت شوند. این تحریک را نمیتوان نشانه یک آلرژی یا حساسیت تلقی کرد ولی باید از آن مراقبت کرد.
بریس ها معمولا ظریف هستند. شکسته شدن بخشی از آن ها می تواند منجر به حرکت دندان ها در جهتی نادرست شود و پروسه درمان را طولانی تر کند. باید به کودکانتان یاد دهید هر چیزی که سخت، چسبنده یا جویدنی است را استفاده نکنند. برخی از این مواد شامل موارد زیر میشوند:
طول مدت درمان ارتودنسی کودکان متفاوت است و میتوان گفت که بستگی به فاکتورهای مختلفی دارد:
اما به طور معمول، اغلب کودکان از 18 تا 36 ماه از بریس استفاده میکنند.
هرچند که این کار ممکن است همیشه عملی نشود، اما در حالت ایده آل، کودک شما حتی اگر تنها یک شب در هفته باشد، باید برای همیشه از نگهدارنده یا ریتینر ارتودنسی استفاده کند. دندان نیز درست مانند بقیه اجزای بدن دچار تغییر و تحولاتی میشود. اگر کودک شما از استفاده از نگهدارنده خودداری کند، باید منتظر بروز تغییرات جزئی در دندان های او باشید.