دندان اضافی چیست؟ ارتودنسی دندان اضافه
هر شخص معمولا بیست دندان شیری دارد و با رشد و رسیدن به سن بلوغ سی و دو دندان دائمی جای آن ها را می گیرند؛ اما برخی از افراد یک یا چند دندان اضافی در فک خود دارند که این دندان ها، هایپردونتیا نام دارند. ارتودنسی دندان اضافه باعث رفع تاثیر منفی بر توانایی های غذا خوردن و تکلم می شود.
این دندان ها در جلو و یا پشت دندان شیری یا دندان دائمی رشد می کنند. اگر دندان های اضافه جلوی درآمدن دندان های دائمی کودک را بگیرند دندانپزشک باید آن دندان اضافه را خارج کند و ایجاد ظاهری نامناسب در دندان های جلویی از مشکلات دندان های اضافه است. برای حل این مشکلات با ارتودنسی و یا کشیدن دندان اضافه در فک بالا و پایین باید هرچه زودتر به یک متخصص ارتودنسی مراجعه کنید. تا انتهای مقاله با مجله ارتودنسی کرج ارتو همراه باشید تا بیش تر با دندان اضافه در فک بالا و پایین آشنا شوید.
✍جدول دسترسی به عناوین مهم این مطلب
- دندان اضافه
- علائم دندان اضافی
- انواع دندان اضافی
- عوارض دندان اضافی
- روش های درمانی برای دندان اضافه
- جایگزینی دندان اضافه در دندان های اصلی
- علل رشد دندان اضافه
دندان اضافه
همان طور که گفتیم هر فردی 20 دندان شیری و 32 دندان دائمی دارد. اما در برخی موارد دندان های اضافی در دهان و لثه فرد رشد می کنیم. این افراد دچار hyperdontia و یا همان دندان اضافی هستند. به طور میانگین 4 درصد از جمعیت کلی جهان به این مشکل مبتلا هستند.
این دندان های اضافی می توانند عوارضی از قبیل تاثیر بر ظاهر دندان ها و یا تاثیر منفی بر سلامت دهان و سایر دندان ها می تواند داشته باشد. در شناسایی این مشکل باید عجله کنید تا دچار عوارض ناشی از دندان اضافه در لثه بالا و پایین نشوید.
👈بیش تر بخوانید: آیا با ارتودنسی پیشگیری آشنایی دارید؟
علائم دندان اضافی
موارد زیر می تواند علائم وجود دندان اضافی را به شما نشان دهد.
- غیرطبیعی شدن ظاهر دندان ها
- ایجاد فاصله بین دندان های جلو
- طولانی بودن مدت زمان رویش دندان دائمی
در صورتی که علائم دندان اضافی را دیدید، توصیه می شود که سریعا به یک متخصص ارتودنسی مراجعه کنید.
که در صورت نیاز بتوانید از درمان ارتودنسی دندان اضافه استفاده کنید.
انواع دندان اضافی
دندان های اضافی می توانند انواع مختلفی از لحاظ محل رویش داشته باشند. آن ها عبارتند از:
- ماگزیلاری مزیودنس: به آن دسته از دندان های اضافی که در بخش جلویی دهان رشد می کنند، ماگزیلاری مزیودنس می گویند.
- دیستودنس یا دیستومولر: دندان های آسیاب اضافه دیستودنس یا دیستومولر نام دارند.
- دندان ناتال یا زایشی: دندان های ناتال یا زایشی، آن دسته از دندان هایی هستند که در بدو تولد در دهان نوزاد وجود دارند.
دندان اضافه مزیودنت
مزیودنت معمول ترین دندان های اضافه است که بین دو دندان پیشین بالا رشد می کند. حال اگر دندان مزیودنت شبیه به دندان معمولی باشد پس به آن دندان یومورف یا همان دندان هم شکل گفته می شود؛ اما اگر دندان مزیودنت شکل و اندازه مختلفی با دندان های پیشین بالا داشته باشد پس به آن دندان دیسمورف یا همان دندان غیر هم شکل گفته می شود.
هایپردونتیا
یکی از شرایط نادر که باعث ایجاد مشکل دندان اضافی در لثه کودکان می شود که کودکان هیچ نقشی در به وجود آمدن آن ندارند.
👈بیش تر بخوانید: هرآنچه که باید درمورد ارتودنسی کودکان بدانید.
دندان پارا مولار
دندان های اضافه پارامولار در کنار دندان های آسیا و خارج از ردیف رشد می کنند و باعث ایجاد مشکلات دهان می شوند.
دندان دیستومولار
دندان اضافه دیستومولار دقیق پشت دندان آسیا سوم و در کنار ردیف رشد می کند.
دندان ساپلیمنتال
دندان اضافه ساپلیمنتال مکمل و شبیه به دندان معمولی است که در میان ردیف دندان ها رشد می کند؛ و تنها راه ممکن تشخیص دندان اضافه ساپلیمنتال اندازه کوچک آن است.
عوارض دندان اضافی
- ایجاد تاخیر در بیرون آمدن دندان ها.
- تغییر شکل دندان ها – دندان های اضافه اکثرا باعث کجی دندان ها یا چرخش و جابجایی دندان ها می شود.
- مشکل ریشه دندان- گاهی ناهنجاری های ریشه باعث انحنا در دندان می شود.
- ایجاد کیست در دهان
- بیرون زدن مزیودنت های وارون که ممکن است به شکل نابجا از لثه بیرون بزنند.
- پوسیدگی دندان های دائمی
- سایر اختلالات از جمله مشکلات گفتاری و اختلال در جویدن غذا
روش های درمانی برای دندان اضافه
اگر شما نیز عکس دندان اضافه در فک بالا را مشاهده کرده باشید، متوجه خواهید شد که باقی ماندن دندان های اضافی در کنار دیگر دندان ها، می تواند باعث ایجاد مشکل شود. به همین دلیل است که توصیه می شود این عارضه در کوتاه ترین زمان ممکن درمان شود. در ادامه برخی از راه های درمان دندان اضافی را بیان خواهیم کرد.
ارتودنسی دندان اضافی
یکی از درمان های رایج این مشکل، ارتودنسی دندان اضافی است. ارتودنسی دندان در این مقوله با هدف برطرف کردن شلوغی دندان ها و قرار گرفتن آن ها در محل صحیح خود انجام می شود. برای انجام ارتودنسی در مرحله اول تصاویر رادیوگرافی تهیه شده و موقعیت قرار گیری دندان ها و همچنین ریشه های دندانی نسبت به یکدیگر مشخص می شوند.
کشیدن دندان اضافی
بهترین روش برای درمان دندان های اضافه کشیدن آن ها است؛ و برای کشیدن دندان اضافه حتما دندان باید لق باشد. دندان های اضافه را می توان بعد از رشد دندان های دائمی با مراجعه به دندانپزشک آن را بکشید. با کشیدن دندان های اضافه کودکان جای خالی باقی مانده میتواند باعث کج شد دیگر دندان ها بشود بنابر این دندانپزشک با ارتودنسی دندان ها را صاف و مرتب می کند.
درمان مزیودنت
عملکرد درمانی مزیودنت در مراقبت از دندان ها و مدیریت استخوان فک می باشد. یکی از نگرانی های دندانپزشکان فرایند جراحی است؛ چون در فرایند جراحی امکان ایجاد صدمه به دندان های جلویی در حال رشد وجود دارد و بیرون زدن دندان های اضافه به کودک کمک می کند تا دندان های دائمی در جای مناسب بیرون بیاییند. دندانپزشک بعد از تشکیل کامل ریشه های دندان های جلویی، وسطی و مجاور فرایند کشیدن دندان های اضافه را شروع می کند و پس از کشیدن دندان های اضافه مزیودنت ممکن است دندان های جلویی چند ماه یا چند سال طول بکشد تا بیرون بیایند.
در سنین نوجوانی و بزرگ سالی دندان های اضافه مزیودنت احتمال کمی دارند که جلوی رشد دندان های جلویی را گرفته باشند بنابر این متخصص ارتودنسی یا دندانپزشک پس از کشیدن دندان اضافه مزیودنت با عکس پرتوایکس بر حالت بیرون ذدن دندان های اصلی نظارت می کند.
جراحی اندودونتیک
زمانی که دندان اضافه و دندان دائمی به هم جوش خورده باشند دندانپزشک از جراحی اندودونتیک استفاده می کند و این روش جراحی برای دهان بزرگ است که دندانپزشک با جراحی بافت گوشتی کنار ریشه ها را کنار می زند و سپس با دقت دندان اضافه جوش خورده را حذف می کند، البته جراحی تنها راه حل دندان های جوش خورده است.
جایگزینی دندان اضافه در دندان های اصلی
برخی از بیماران دارای شرایط خاصی هستند و با جایگزینی دندان اضافه در میان دندان های اصلی خود خواهان اصلاح این عارضه هستند. مکان قرار گرفتن دندان اضافه در این امر اهمیت خاصی دارد؛ چرا که اگر یک تک دندان در جلوی دندان های جلویی باشد که مخرب زیبایی فرد شده است باید کشیده شود؛ اما اگر بیمار در انتها دندان اضافه داشته باشد و قبلا دندان دائمی کناری آن را کشیده باشد؛ در این صورت دندانپزشک متخصص میتواند با ارتودنسی دندان اضافه را در ردیف دندان های اصلی قرار بدهد و آن را جایگزین دندان اصلی قرار بدهد.
جنبه های مختلف دیگری وجود دارد که متخصص ارتودنسی باید آن ها را برسی کند. برای مثال اگر امکان جایگزینی دندان اصافه در ردیف دندان های اصلی فراهم باشد؛ اما با جایگزینی آن فک های بالا و پایین حالت هم پوشانی خود را از دست می دهند که منجر به مشکلی اساسی تر است؛ و یا این که این بیمار چند دندان دارد یا این که در میان دندان ها چه اندازه فاصله وجود دارد یا خیر ازجمله این موارد هستند؛ که میبایست متخصص ارتودنسی آن ها را برسی کند.
علل رشد دندان اضافه
عوامل مختلفی برای رشد دندان های اضافه در دهان وجود دارد. در اصل دندان ها از غشا دندانی تبدیل به جوانه های دندان و سپس به دندان تبدیل می شوند که ممکن است با فعلیت بیش از حد یکسری از سلول ها که باعث تحریک غشا دندانی می شوند و منجر به رشد بیشتر جوانه های دندانی در فک ها می شوند و یا در اثر برخی از عوامل محیطی خاص دندان های اضافه رشد می کنند.
اما در گزارش های متعددی بیان شده است که عوامل ژنتیکی در رشد دندان های اضافه در فک بالا موثر است. بیماری های شکاف کام و لب، سندرم گاردنر، کلیدوکرانیال دیسپلازی در اثر عامل ژنتیکی هستند. شکاف کام و لب که مخرب زیبایی هستند در مراحل رشد جنین اتفاق می افتد که در حالت عادی در اوایل بارداری اجزا چهره جنین به شکل جدا از هم رشد می کنند و سپس به هم وصل می شوند و چهره کودک تشکیل می شود؛ اما گاهی برخی از اجزا به هم وصل نمی شوند که عموما شکاف کام و لب این گونه است.
بررسی عوارض ارتودنسی دندان
دندان اضافی چیست؟ ارتودنسی دندان اضافه
ارتودنسی رنگی
مشکلات قابل حل با ارتودنسی کدامند؟
ارتودنسی پیشگیری چیست؟
رابطه ارتودنسی و سزارین چیست
پستانک ارتودنسی ژله ای چیست و چگونه استفاده می شود؟
