google-site-verification=qwMrQRO8X8JHT4rvQ-c672YcLDgPPN-baP455lj4IWE
ارتودنسی در سنی که جراحی بینی انجام می شود هیچ تاثیری روی نتیجه جراحی بینی ندارد و بنابراین تقدم یا تاخری نسبت به جراحی بینی ندارد و بسته به ترجیح بیمار هر کدام می تواند زودتر انجام گیرد. حتی ارتودنسی همزمان با عمل بینی قابل انجام است و هیچ تداخلی با یکدیگر ندارند. در کل بهتر است هر گونه تغییرات روی شکل ظاهری فک ها قبل از جراحی بینی انجام شود. مخصوصا اگر فردی نیاز به جراحی فک بالا داشت باید حتما قبل از جراحی بینی آن را انجام دهد زیرا جراحی فک بالا باعث تغییر شکل بینی خواهد شد. ارتودنسی در سنین رشد و مخصوصا در نوجوانی می تواند روی فرم فک ها اثر بگذارد.
با درمان ارتودنسی تغییراتی در موقعیت لب ها و فاصله بین لب و بینی و زاویه بینی و نیم رخ فرد، صورت می گیرد. در جراحی بینی، رابطه بین لب و فرم بینی از نکات مهمی است که جراح بینی به آن اهمیت بسیاری می دهد؛ بنابراین تغییرات حاصله از درمان ارتودنسی در نحوه جراحی بینی فرد و تصمیم نهایی جراح بسیار تاثیر گذار است.
اگر فردی ابتدا جراحی بینی انجام دهد و بعد از آن قصد درمان ارتودنسی را دارید، در این حالت، در زمان جابه جایی و تنظیمات براکت ها و حتی در هنگام انجام معاینات، احتمال وارد شدن فشار روی بینی و صورت فرد بسیار زیاد است. به همین دلیل بهتر است که فرد ابتدا جراحی زیبایی بینی انجام دهد و بعد از آن اقدام به درمان ارتودنسی کرد؛ زیرا هم موقعیت و فرم لب و فاصله بین بینی و لب مشخص می شود و از سوی دیگر بعد از جراحی برای فرد مشکلی به وجود نمی آید و فرد بدون نیاز به براکت های ارتودنسی می تواند جراحی بینی موفقی را کند.
جراحی برای رفع مشکلات اسکلتی انجام می شود که بر توانایی گاز گرفتن، جویدن و گفتار تأثیر می گذارد. درمان ارتودنسی قبل و بعد از جراحی انجام می شود تا دندان های بالا و پایین به طور مناسب با هم روبرو شوند و فرد بتواند به طور موثرتری گاز بگیرد، جویده و صحبت کند. جراحی ممکن است برای کسی که فک بالا و پایین که دندان ها را نگه می دارد از وضعیت خارج کند، لازم است.
در نتیجه، دندان های بالا و پایین متناسب نیستند و توانایی گاز گرفتن، جویدن یا گفتن را مختل می کند. متخصص ارتودنسی شما در کنار یکدیگر با یک جراح فک و صورت برای قرار دادن فک و دندان برای عملکرد مطلوب کار می کند.
افرادی که فک پایین آن ها عقب رفته است و تمایل به جراحی بینی دارند، ابتدا باید عقب رفتگی فک پایین را درمان نمایند و بعد از آن اقدام به جراحی زیبایی بینی نمایند. زمانی که جراحی بینی بعد از رفع مشکل عقب رفتگی فک پایین، انجام شود، فرد دیگر احساس نمی کند که بینی آن بزرگ است و احساس مطلوبی خواهد داشت.
زیرا عقب رفتگی فک باعث می شود تا فرد به اشتباه احساس بزرگی بینی کند و در این حالت بعد از جراحی بینی نیز احساس خوبی نخواهد داشت.
ارتودنسی ابزاری برای اصلاح ساختار فک و ترتیب دندان ها در داخل دهان است. یکی از مواردی که منجر به ناهنجاری فک و صورت در افراد می شود، مشکل بینی و تنفس از طریق دهان است. در این شرایط و به دلایل مختلفی مانند انحراف بینی، فرد باید از طریق دهان نفس بکشد و این منجر به گرفتگی فک بالا و نظم نامنظم دندان می شود.
ارتودنسی علاوه بر اهداف درمانی و بهبود سلامت دهان و دندان، زیبایی و تقارن بین نقاط مختلف صورت را افزایش می دهد. رفع آرواره ها و دندان ها در دهان باعث می شود که ظاهر قسمت پایین صورت تغییر کند. یکی از نکات اساسی برای جراحی بینی تعادل بین بینی و قسمت هایی مانند دهان و دندان است؛ بنابراین، عملا این دو رابطه پیچیده ای با یکدیگر دارند.
از آنجا که جراحی زیبایی بینی اغلب در بزرگسالی انجام می شود، تغییرات محدود دندان و فک و صورت در این سن انجام می شود. همچنین بیشتر درمان های ارتودنسی در دوران کودکی توصیه می شود تا به بهترین نتیجه برسید؛ بنابراین ممکن است در ابتدا ارتودنسی و تشکیل نهایی شکل لب و اندازه آرواره ها برای دستیابی به بهترین و متعادل ترین نتایج حاصل از جراحی بینی لازم است.
برخی افراد نیاز به ارتودنسی دارند و از طرفی دیگر تمایل دارند جراحی بینی انجام دهند، اما این نکته را باید توجه داشته باشند که نمی توانند درمان ارتودنسی همزمان با جراحی بینی انجام دهند. حال باید بدانید که کدام یک را بهتر است زودتر انجام دهید و در اولویت قرار دهید.
یکی از نکات قابل توجه در مورد جراحی زیبایی بینی که جراح برای شکل نهایی بینی شما در نظر خواهد گرفت، ارتباط آن با لبهای شماست (توجه داشته باشید که ارتودنسی فرم لبهای شما را تغییر می دهد). همچنین، این امکان وجود دارد که از طریق روش ارتودنسی بینی شما تحت فشار ارتودنسی قرار گیرد؛ بنابراین، توصیه می شود که بعد از ارتودنسی، جراحی زیبایی بینی انجام دهید. در آخر توصیه می شود قبل از جراحی بینی با متخصص ارتودنسی خود مشورت کنید.
بیمارانی که متقاضی درمان ارتودنسی هستند باید بهداشت بسیارخوبی داشته باشند؛ چون در شرایط قرارگیری پلاک های متحرک و به خصوص براکت و سیم های ثابت رعایت بهداشت دهان مشکل تر می شود و اگر بیمار دقت و تمرکز کافی در رعایت بهداشت خود نداشته باشد، دندان ها زیر براکت و سیم های ارتودنسی به سرعت دچار پوسیدگی می شوند.
مشکل بعدی احتمال برگشت درمان است. به اصطلاح «برگشت» بخشی جدایی ناپذیر از درمان ارتودنسی است. این وضعیت درصورتی که بیمار دستور متخصص را برای استفاده منظم از پلاک های نگهدارنده بعد از درمان ثابت نادیده بگیرد یا در بیمارانی که توسط دندانپزشک غیرمتخصص ارتودنسی درمان شده اند، مشاهده می شود.